kawan yang dianggap sahabat, merungkaikan istilah susah dan senang bersama..tapi x sume macam tu. ade yang kawan makan kawan, pun kawan gak namenye.. kawan tertawa? ramaiiiii~ kawan susah? yang btol2 ade tyme kte memerlukan.. tapi ade gak kawan yang mane ble die susah je die cari kte, tapi ble da senang, terus lupe.. n ble kte mengharapkan mende yang same dr die, die ilang...tu pun namenye kwn... n ble mane makin lama kte idop atas dunia ni, macam2 prangai, mcm2 ragam orang yang kte knl.. dan ble kte mulai rapat ngan seseorang kawan itu, kte juga mengharapkan yang terbaek untuk die.
kawan antara orang yang paling rapat ngan kte selepas family. ngan kawan kte berinteraksi ble family berjauhan, ngan kawan kte abeskan masa bersama, ngan kawan kte kongsi suka duka, n ngan kawan kte kenal erti penghargaan. kadang ape yang mereka rase x same ngan ape yang kte pk, begitu juga sebaliknye. di situ, komunikasi memainkan peranan. n ble kawan2 tanye kte, kte try la jawab ngan baek, bukan di ignore @ jawapan yang diberi cam hampeh. just letakkan diri kte di tmpt yang bertanya... n pkkan ape yang kte sndiri akan rase kalau die buat mende yang same kat kte? simple n senang nak faham.. ble kwn2 dok risau2 if kte de wat sesuatu yg x elok @ x btol @ slh, hargai 'risau' mereka tu.. n x cukup ngan tu, pkkan perubahan yg perlu.. ble kawan menegur, pk baek buruknye. nasihat itu kan menjurus kearah kebaikan. kawan yang berdiam diri tu lagi bahaya n banyak muslihat. setiap orang mampu untuk berubah, walaupun ia mungkin mengambil masa....
...they are people who walks in and out of our life......but TRUE FREN will leave a footprint in ur heart...be grateful...coz it's difficult to find THEMAPPRECIATE them...
No comments:
Post a Comment